Vrijdag, 12 juni 2015
Gisteren hebben Sann en Michael weinig gefietst. Vandaag staat er weer een etappe op stapel:
"Na het ontbijt gaan wij de spullen pakken. De TV staat nog aan en ineens geeft Sann een brul. Wij zijn op TV! Ik kan nog net een stukje filmen.
Als wij alle spullen hebben ingepakt, gaan wij nog even langs de fietswinkel, omdat Sann zijn bidon kwijt is. Als wij daar aankomen, geef ik een van de twee eigenaren, die ons gisteren geholpen heeft, een sleutelhanger van Holland. Hun ouders waren Nederlands en dat maakt dat hij er erg blij mee is. Wij krijgen beiden een bidon...
Wij fietsen daarna door Regina, op zoek naar een supermarkt voor brood en zo. Na deze boodschappen beginnen wij eindelijk aan onze tocht. Het is nu 10:00 uur. Wij moeten dwars door de stad fietsen en de wind begint merkbaar te worden. Ineens houdt de stad op en zijn wij weer op de prairie. Het kost ons nog een half uur om weer terug te komen op HW1.
Het fietsen is best zwaar, omdat de weg licht omhoog gaat. Wij hebben een redelijke tegenwind. Deze varieert van 20 tot 40 km/u en is dus erg wisselvallig.
Na twee uur fietsen hebben wij een kleine 25 km afgelegd. Wij nemen een pauze en daarna gaan wij weer verder. Het blijft zwaar en wij praten niet veel. Ook vandaag zien wij weer bijzondere transporten op de weg, waarbij een truck met aanhanger langskomt die bijna zijn lading verliest. Er lijken hier af en toe geen regels voor vervoer te zijn...
Sann en ik drinken onderweg in een restaurantje nog wat en gaan daarna de laatste 29 km in. Niet ver van Moose Jaw verandert de vlake prairie in een meer heuvelachtig landschap. Prachtig en eindelijk wat anders.
Wij rijden rond 15:30 uur Moose Jaw binnen, maar het duurt nog even voordat wij het adres gevonden hebben dat Sann op de website 'Warmshowers.org' heeft gevonden. Wij komen daar om 16:00 uur aan.
Hier woont Keri met haar zoon en dochter. Zij is druk bezig met het klaarmaken van pakketen met zelfgeteelde groeten. Het duurt niet lang of ik help haar om het voor elkaar te krijgen. Haar vriendin Uma en haar vader zijn er ook. Zij zijn erg aardig. Als wij net klaar zijn, begint inderdaad het voorspelde onweer. Het gaat even flink te keer...
Wij krijgen van Keri een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en worden verwend. Wij slapen bij een vriendin van haar, omdat zij ons vanavond niet kan laten slapen in haar huis. Na het eten helpen wij nog even met wat werk in de kelder en praten volop over het volgen van je hart en de belangrijke dingen in het leven.
Om 21:00 uur gaan wij naar haar vriendin en daar worden wij ook geweldig ontvangen. Ieder een eigen kamer, wij mogen kleren wassen, douchen, noem maar op.
Ik ga alleen wel pas om 23:00 uur slapen, maar het was weer een prima dag!
Han Schomakers, editor
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Mike (en Sann),
Dat "warmshower" is wel interessant hè. Geeft leuke contacten. Maar daar stuur ik dit berichtje niet zo snel voor. CTV heeft het interview en een filmpje van jullie op de fiets al op de website gezet. Ik heb even een reactie gegeven zodat het via hun site weer gedeeld kan worden op o.m. facebook. Het wordt nog eens wat met je Michael! Zo ga je de hele wereld (misschien) rond.
Ik begrijp nu dat Sann er nog is. Is goed!!!! Die jongen "klopt".
Hé Michael!, wat heerlijk steeds jouw blogs. Ik leef erg met je mee!
Zorg dat je inderdaad op de plaats van bestemming bent op de sterfdag van Terry. Heb het gevoel dat je daar op dat moment moet zijn. Trap voor wat je waard bent maar plan dit in. De waardering zal groter dan groots zijn. Voor jezelf! Heel veel succes van je schoenmaker.
Hoi Michael, lekker, vanavond weer twee blogs erbij!
Zo grappig dat ik kan zien waar je nu bent, en dat is in Moose Jaw waar je alweer twee uur geleden kriskras doorheen bent gefietst. Voor een late lunch, of misschien zit de fietsdag er juist alweer op.
Ik vraag me af of Sann nog met je meefietst. Je energie voelt weer goed sinds Dave weg is. Je ziet het leven weer van de zonnige kant gelukkig. En natuurlijk speelt ook mee dat je omgeving mee zit: je bent op TV geweest, de mensen zijn weer enthousiast en geïnteresseerd, je hebt een naaste van Terry ontmoet. Ik ben benieuwd of je het haalt om bij zijn graf te zijn op zijn sterfdag, en of je daarvoor inderdaad een stuk gaat overslaan. Ik denk dat het je tocht wel zal verrijken daar op die dag te zijn, en niet een week later als mosterd na de maaltijd.
Hoe is de temperatuur daar inmiddels? Nog steeds zo warm? Ik denk dat je daar ook gewoon aan moet wennen en dan heb je nergens meer last van. Die kans om aan de warmte te wennen krijgen wij hier in Nederland niet, net als vorige week vrijdag was het hier gisteren even een dagje bijna 30 graden, maar vandaag weer dikke herfst met regen en herfststormen, bah bah!
Tot de volgende blog Michael!
Ik merk het... Je bent je oude zelf weer! Hoe houden je benen het? Ik lees zelden meer iets over hoe je lijf zich houdt??? roulez, mon ami????????!