Het 29e bericht uit Canada

Woensdag, 6 mei 2015

Michael is gisteren, dinsdag naar bed gegaan met een onbestemd gevoel over het vervolg van de reis. Dit is zijn verhaal van de dag erna:

"Ik ben weer om 6:45 uur wakker, maar Tom en Coby zijn al langer wakker en hebben ook al gegeten. Zij krijgen vandaag visite en willen op tijd alles voorbereid hebben. Coby is druk bezig in de keuken en in het huis. Ik bied, waar ik kan, mijn hulp aan en ga eerst eten. Wafels met siroop en een lekkere kop koffie. Heerlijk allemaal. Ik geniet volop...

Na het eten en wat hulp in de keuken hebben Tom en ik zijn zoon Tim opgehaald die ook zijn moeder komt helpen. De gasten zijn de directe buren van de Cottage en komen rond 11:30 uur.

Bij de ingang van de wijk staat de brandweer bij één van de villa’s. Het gaat om een autobrand en volgens mij gaat het om een Lotus GT die narokend op de straat staat. Zonde en bizar.

Ik ga met Tom naar buiten om het beregeningssysteem te bekijken. Tom woont er nog geen jaar en moet nu het systeem opstarten, maar hij heeft dat nog nooit gedaan. Samen krijgen wij het systeem een beetje op gang De sproeiers komen wel uit de grond, maar geven weinig water. Tim komt ook even kijken en geeft aan dat de andere pomp ook zou moeten draaien. Na een klein uurtje hebben we een klein deel van het systeem aan de praat.

Even later is de visite er. Het zijn leuke mensen en twee van de vier heb ik eerder even gezien in 2013 bij de Cottage. Coby heeft met hulp een complete lunch op tafel gezet. Tim en ik staan nog even bij de BBQ te praten. Het is een bijzonder gesprek en ik zou graag Tim vaker zien.

Het is tijd om aan tafel te gaan. Hoewel, wij lopen langs de tafel als een soort buffet en er is van alles. De tijd vliegt en het is een groot succes, want iedereen heeft plezier en er is meer dan genoeg heerlijk eten. Om 15:30 uur gaat de visite weer weg en ik ga met Tom Tim wegbrengen. Als wij terug zijn, proberen wij het beregeningssysteem nog een keer op te starten en dat gaat nu een stuk beter. Het lijkt allemaal te werken, waarbij de verschillende zones van totaal 27 sproeiers om en om ingeschakeld worden.

Even later zitten we in de zon en het is warm. Ik merk dat ik behoorlijk gaar en slaperig ben, terwijl het net 17:20 uur is. Ik besluit in overleg nog een stukje te fietsen. Even in beweging. Wat een verschil met fietsen met volle bepakking. Ik vlieg over de weg. Na een kilometer of 8 á 10 fiets ik dezelfde weg terug. Bij het keerpunt klinkt er ineens een heer zwaar gegrom uit het struikgewas. Ik probeer te zien wat het is, maar het is een indringend geluid en naar mijn idee een groot dier. Toch maar het zeker voor het onzekere en ik fiets terug.

Wij hebben vanavond wat restjes gegeten en zitten nog vol. Na wat TV kijken vallen mijn ogen dicht op de bank. Ik ga daarom maar naar bed..."

Han Schomakers, editor